Er is, sinds ik aan het afvallen ben, veel in mijn lichaam en geest veranderd. Ben je benieuwd wat er veranderd is en hoe dat kan? Dat lees je in deze nieuwe blog!
50 kilo te zwaar. Dat is echt ontzettend veel. Zet maar is 50 pakken suiker, die doorgaans 1 kilo wegen, bij elkaar. Je hebt volwassen personen die 50 kilo wegen. Ik sjouwde dus continue zo’n mens met me mee. Gelukkig heeft dat “sjouwen” maar relatief kort geduurd. Het is er in ongeveer anderhalf jaar bijgekomen en het is natuurlijk niet gelijk *POEF* 50 kilo extra. Dat ging, ook al ontwikkelde het zich erg rap, geleidelijk.
Je kunt je vast voorstellen, dat je lichaam gaat klagen als je zoveel extra kilo’s meesjouwt. Niet letterlijk natuurlijk, maar het heeft zich bij mij zeker in allerlei kwaaltjes geuit.
Zo kreeg ik bij de minste inspanning al last van hartkloppingen en pijn op de borst en kwam ik regelmatig “adem tekort”. Deze kwalen zijn een keer door middel van een hartfilmpje onderzocht, hier kwam echter niets uit. Wel kwam bij een routine check een veel te hoge bloeddruk naar voren. Dit kan, in combinatie met het overgewicht, voor ernstige hartproblemen zorgen. In mei 2015 begon ik dan ook met het gebruik van een bloeddrukverlagend medicijn. Dit is nog een aantal keren verhoogd, omdat het niet gelijk genoeg aansloeg.
Zoals jullie in een eerdere blog konden lezen, ben ik sinds 5 weken gestopt met de medicijnen! Waar mijn bloeddruk vorig jaar nog bijna standaard 200/105 was, is deze nu keurig rond de 120/75!
De huisarts lag mij uit, dat bij iedere 10% gewichtsverlies, je bloeddruk ook 10% daalt. Aangezien ik al 80% van mijn overgewicht kwijt ben, komt die daling van mijn bloeddruk dus niet als een verrassing!
Ook had ik vaak last van mijn rug, knieën en enkels. Deze klachten zijn natuurlijk goed te verklaren. Er komt door al dat extra gewicht veel meer druk op deze lichaamsdelen te staan! Ik kwam hierdoor in een neerwaartse spiraal terecht. Waar beweging heel belangrijk is bij overgewicht, kon ik dit door de pijn bijna niet meer. Gevolg: Ik kwam nog meer aan en de pijn werd alleen maar erger…..
Ook nu ik al een hoop ben afgevallen, heb ik nog veel last van m’n rug. Hoe dat kan, lees je binnenkort in de blog; “Gebreken in de gezondheid door het afvallen”.
Ook zat bij veel bezigheden mijn buik flink in de weg; teennagels knippen, m’n benen scheren, sokken aandoen, veters strikken, fietsen of iets van de grond pakken kostte mij veel moeite en energie.
Dat is nu echt niet meer zo! Ik fiets heel het dorp rond alsof het niets is en ben veel soepeler en leniger!
Het gênantste moment heb ik meegemaakt toen Lars en ik vorig jaar op vakantie gingen naar Turkije. De riem die je in het vliegtuig om moet bij het opstijgen en landen was namelijk te kort! Ik kreeg hem met geen mogelijkheid dicht! Toen we dit meldde aan de stewardess, kreeg ik een extra stukje, zodat ik de riem kon verlengen. Vervolgens begon ze met luide stem te vertellen hoe ik dit extra stuk aan de riem moest bevestigen en dat we eigenlijk niet op de plekken mochten zitten waar we zaten als ik niet in een normale riem paste!
We hadden namelijk stoelen met extra beenruimte geboekt en zaten daardoor bij de nooduitgangen in het midden van het toestel. Degene die bij zo’n nooduitgang zit, is daar verantwoordelijk voor. En het kwam er op neer, dat omdat ik te dik was en een extra stukje riem nodig had, ik daardoor niet snel genoeg uit mijn stoel kon komen om deze verantwoordelijkheid te dragen.
Wat heb ik me klote gevoeld heel de vlucht! Ik voelde de ogen van de andere passagiers branden in mijn rug. En op de terug vlucht, beleefde ik het circus weer opnieuw! Gelukkig had ik me er toen op voor kunnen bereiden….
Ook mentaal is er een hoop veranderd. Tot een half jaar geleden, ging het niet al te best met me. Ik moest veel medicijnen innemen om “normaal” te kunnen functioneren. Mede door die medicijnen kwam ik veel aan. Ook het “emotie eten” heeft me veel extra kilo’s opgeleverd. In het begin denk je echt dat je je beter gaat voelen door veel te snoepen. Je hebt echter steeds meer nodig om je “beter” te voelen. Achteraf realiseer je je pas dat dit helemaal niets deed. Het is puur een mind set.
Doordat mijn behandelaren er op een gegeven moment op vertrouwden dat ik ook zonder een aantal medicijnen goed zou kunnen functioneren, mocht ik 6 van de 8 medicijnen afbouwen en er uiteindelijk mee stoppen. Toen ik na een tijdje gestopt te zijn met de medicijnen, nog steeds mezelf de baas kon, kreeg ik groen licht om te proberen af te vallen.
Het eerste weeg moment bij de diëtiste was het spannendst! 9,7 kilo eraf in 2,5 week! Ik heb geschreeuwd, gehuild, gesprongen en gegild. Het was me gelukt! Iets wat ik van te voren echt niet had gedacht! Ik kon dit, en dat zou ik bewijzen ook! Er kwam een oerkracht in me naar boven!
Op dit moment voel ik me nog steeds erg goed! Het afgelopen jaar heeft me op persoonlijk vlak zoveel mooie dingen gebracht! Je wordt ook zo mega veel gestimuleerd als je opeens wel weer de trap op kan lopen zonder buiten adem te zijn. Je gewoon weer kan praten tijdens het fietsen en ze je dan ook nog kunnen verstaan. En je bijna iedere maand een kleinere maat kleding aan kan.
Ook de mensen om mij heen zorgen hiervoor! Hoe leuk is het, dat als je ergens binnen komt de “oh’s” en “ah’s” niet van de lucht zijn en de monden opvallen van verbazing over hoe jij eruit ziet? Nou, dat is fantastisch!
Op dit moment heb ik nog zo’n 10 kilo te gaan. Uiteraard ga ik gewoon door! Deze ontwikkelingen en reacties zijn veel te leuk! Die wil en kan ik niet missen! 😉
Pingback: Reisverslag vakantie Turkije | GewoonSam