Zoals de titel van dit artikel al doet vermoeden, heb ik het te pakken; ik ben ziek!
Terwijl ik dit artikel type zit ik bibberend onder een kleedje (woensdag 18 januari), als het online verschijnt, hoop ik toch wel weer wat fitter te zijn!
Benieuwd wat er aan de hand is, hoe ik het “ziek zijn” aanpak en hoe ik me dan aan mijn levenswijze qua eten hou? Lees dan snel verder!
Het begon allemaal op donderdag 12 januari. Gehuld in sporttenue bedacht ik me opeens dat ik nog even naar het toilet moest. Dat ik daar voorlopig niet weg zou komen had ik alleen niet verwacht… Ik heb letterlijk een half uur op en boven de pot doorgebracht! Ja hoor, buikgriep! Ik dacht even dat het ons huisje voorbij zou gaan, maar ’t was ook bijna niet te voorkomen nadat al zoveel mensen in Nederland ziek waren geweest! Het kwam echt als donderslag bij heldere hemel! Het ene moment ben je vol goede moed om te gaan hardlopen, het volgende moment voel je je zo slap als een vaatdoek….
Dus ja, dan maar onder een kleedje en met een kop thee languit op de bank tv kijken… Elke daarop volgende dag ging het wat beter. Zaterdag ben ik zelfs naar een feestje geweest. Ook daar heb ik aardig wat tijd op het toilet doorgebracht, maar voelde ik me wel gewoon goed.
Totdat ik zondag in 3 uur tijd 5x op het toilet had gezeten en de opbrengst enkel een flinke hoeveelheid bloed en slijm was. Als dat dan ook nog eens gepaard gaat met een stekende buikpijn, wordt je wel zenuwachtig. Tenminste, ik wel.
Na overleg met Lars toch maar besloten de Huisartsenpost te bellen. Na een gesprek met de sterk zenuwachtig overkomende assistente, werd de stress bij mij niet minder. Ik mocht die middag langs komen, want de dokter wilde me, na overleg, even zien.
De (gelukkig) vrouwelijke dokter die me geen hand gaf uit hygiënisch oogpunt (ik wist niet dat ik er zo vies uitzag… 😉 ) riep me na kort wachten in de wachtkamer. Gelukkig was ze verder heel aardig en nam ze me serieus en stelde ze me op m’n gemak. Na uitgebreid onderzoek van m’n buik, kwam ze tot de conclusie dat ik een bacteriële darminfectie had en ze schreef antibiotica voor. Voor de pijn kon in Paracetamol innemen of een warm kersenpittenkussen op de zere plek leggen.
Inmiddels is het dus zoals net beschreven woensdag. Een geruststellende gedachte is dat ik geen bloed meer produceer, maar qua andere klachten gaat het nog niet veel beter. Echt ziek ben ik niet, ik heb bijvoorbeeld geen koorts, maar heel veel zin om wat te doen heb ik ook niet. Ik ben erg vaatdoekerig (is dat een woord?!), weet inmiddels precies hoeveel tegels er in het toilet zitten 😉 en die venijnige steken in m’n buik zorgen ervoor dat ik regelmatig zit te kronkelen van de pijn… Echt leuk is anders en daar komt bij dat ik hier gewoon echt niet goed in ben. Ik wil gewoon m’n dagelijkse leven oppakken, lekker hardlopen, fietsen en doen waar ik zin in heb, maar vooral nergens rekening mee hoeven houden!
Maar bewegen is helaas gewoon echt niet zo’n goed plan. Ik ben in de afgelopen dagen een blokje om geweest en dan heb ik echt erge pijn in mijn buik. Ik moest er vorige week nodig over schrijven; “als er tenminste geen kink in de kabel komt, want dat betekend stilstand en stilstand is nu eenmaal achteruitgang”, ik zie het mezelf nog opschrijven…
Buiten het feit dat ik van het hardlopen enorm veel energie krijgt, helpt het me ook bij de beheersing van mijn gewicht. En nu ik dus amper beweeg, zou het best kunnen dat ik aankom. Je mag best weten, het doet me niet zo veel! Nee, ik heb wel wat anders aan m’n hoofd! En mocht ik aankomen, dan heb ik dat er vast zo weer afgewerkt!
Je zou misschien denken; “Aankomen? Je eet amper en hebt last van je darmen, dus dat zou wel loslopen!” Maar juist door de plotselinge veranderingen in beweging en het misschien te weinig eten, kan er gewicht bijkomen.
Ik eet gewoon normaal, maar let wel op met vet en kruiden. En ik eet alleen dingen waar ik trek in heb. In het begin van de week leefde ik op soep en crackers, maar omdat dat ook gewoon niet goed is voor je darmen, ben ik al snel weer gewoon met “de pot” mee gaan eten, maar wel alleen waar ik zin in heb, genoeg is genoeg. Wel drink ik heel veel, want door de infectie verlies ik heel veel vocht bij een toiletgang.
Aan iedereen die ziek is en de “gewone” buikgriep variant heeft, of voor de mensen die net zoals mij geveld zijn door een bacterie, wil ik een paar tips geven;
– Zorg goed voor jezelf; doe alleen het hoognodige, neem je rust en vraag om hulp waarnodig.
– Drink voldoende! Vooral thee, water en evt. bouillon, hier vul je gelijk je zout mee aan en voel je je al snel niet meer zo’n vaatdoek. Pas op met melkproducten en darminfecties, das niet zo’n goede combinatie!
– Eet waar je zin in hebt, maar pas op met overmatig vet en te gekruid eten. Verdeel het in kleine beetjes over de dag. Eten is niet perse noodzakelijk, drinken wel!
– Meet regelmatig je temperatuur, en bel bij meerdere dagen achter elkaar koorts met de huisarts voor advies.
Ik hoop dat ik er snel bovenop ben, als ik me nou is iets meer aan mijn eigen adviezen zou houden, (en dan vooral de bovenste…) gaat dat vast goed komen!
Voor alle mede zieken; heel veel beterschap en een spoedig herstel gewenst!
* Update zondag 22 januari:
Sinds woensdag is er een hoop gebeurt. Omdat donderdag de pijn niet te houden was heb ik contact opgenomen met de huisarts, na onderzoek heb ik toen bloed moeten prikken. Vrijdag hoorde ik dat de uitslag hiervan goed was en dat de ontstekingsparameters laag waren. Aangezien de klachten blijven heb ik nu aanstaande dinsdag (bij het online komen morgen dus) een afspraak voor een echo van mijn buik.
Ondertussen is er qua klachten geen peil op te trekken, het ene moment sta ik te steunen en kreunen van de pijn, het volgende zit ik voortdurend op de wc en weer het volgende voel ik me redelijk goed. Ook heb ik nergens zin in en heb ik zelfs een avondje FC Dordrecht aan me voorbij laten gaan, nou dat zegt wel wat! 😉
Voorlopig vestig ik al mijn hoop op dinsdag en hoop ik een antwoord te krijgen over wat er aan de hand is.
Wordt vervolgd!
Sterkte meid. Wat een gedoe zeg. En snel beter worden hoor.