Van 17 tot en met 24 mei hebben Lars en ik genoten van een fantastische vakantie in Turkije! Benieuwd naar onze belevenissen in woord en beeld? Pak er dan lekker wat te drinken bij en lees gezellig mee!
Die eerste zin roept denk ik best wat vragen op bij jullie. Want; “Op vakantie? Moet er niet gespaard worden dan?” en “Naar Turkije? Ben je wel goed bij je hoofd?” waren veelgehoorde vragen in de periode dat we onze vakantie aankondigden.
Ik wil nu voor eens en voor altijd afscheid nemen van deze vragen, door ze met onze visie te beantwoorden. Ik wil er na het publiceren van dit artikel dan ook niets meer over horen! 😉
Op vakantie? Moet er niet gespaard worden dan?
Het is eigenlijk van de zotte dat ik ons hier een beetje ga zitten verdedigen, maar het is waar, we zitten behoorlijk op de centen. Ik uit het regelmatig, dus dan kun je deze vraag natuurlijk verwachten. Deze vakantie stond ook eigenlijk helemaal niet op de planning, aangezien we zo hard aan het sparen zijn, maar een financiële meevaller en de sterk dalende prijzen van het bij ons zo geliefde resort ten opzicht van de vorige jaren, maakte ons aan het twijfelen. Zullen we dan toch? Ook het feit dat ik op 21 mei 30 zou worden en dat of heel groots wilde aanpakken of niet, hielp mee in onze beslissing. De afgelopen 2 jaar hebben we mijn verjaardag namelijk beide keren in Turkije gevierd en op een latere datum vierden we dan Lars en mijn verjaardag in 1x voor de familie. Maar aangezien groots aanpakken misschien nog wel duurder uit zou pakken dan het vieren op de inmiddels gewende manier en het feit dat er al een knalfuif in het verschiet ligt, maakte de beslissing wat makkelijker. En zo boekten we 3 weken van te voren een vakantie naar het prachtige Voyage Torba, waar we al 3x eerder een week hebben mogen vertoeven! 🙂
Naar Turkije? Ben je wel goed bij je hoofd?
Ook deze hoorden we veel. Uiteindelijk is het natuurlijk super lief bedoelt en uitte onze familie en vrienden alleen maar hun zorgen, omdat ze nog langer met ons willen doen. Maar als je het werkelijk waar van iedereen hoort tegen wie je zegt dat je op vakantie gaat, dan wordt je er wel een beetje kriegel van. Wij samen stonden er heel nuchter in, een aanslag kan immers overal voor komen, maar doordat iedereen zijn op of aanmerkingen had, begon het toch te knagen. Het werd op een gegeven moment zelfs zo erg, dat ik er eng van ging dromen! Op dat moment adviseerde Lars mij om onze reisorganisatie te bellen en daar mijn zorgen te uitten. Want we zouden vast “op handen gedragen worden” in het resort, ze zijn immers maar wat blij dat je komt, maar hoe gaat het op de luchthaven en de transfer naar het hotel? De aardige dame aan de andere kant van de lijn stelde me direct op m’n gemak! Ze had van alle Nederlanders die ons voor waren gegaan naar Turkije alleen maar goede verhalen gehoord, er zou niets veranderd zijn ten opzichte van de voorgaande jaren. Ook benadrukte ze nog even dat het onrustige gebied zo’n 900 kilometer af ligt van de badplaats die wij zouden bezoeken en dat er geen negatief reisadvies is. Want als het niet veilig is, zouden ze ons echt niet laten gaan! Met deze woorden stelde ik vervolgens mezelf, maar ook al onze bezorgde familie en vrienden gerust. 🙂
En toen werd het woensdagochtend 17 mei. Na die ochtend en de dagen ervoor het huis aan kant te hebben gemaakt, zodat we in ieder geval thuis zouden komen in een schoon en fris paleisje, vertrokken we om 09.30uur richting Schiphol! De reis, het parkeren, het inchecken, de handbagage check en de paspoortcontrole liepen erg gesmeerd en zo maakte het dat we tegen half 12 aan een bakkie koffie en thee zaten. 🙂
Iets later dan gepland, namen we rond 14.15uur afscheid van ons kikkerlandje en vlogen we naar Turkije! Alhoewel mijn vakantie al begint zodra de koffers afgegeven zijn, kwam het mooiste en meest ego strelende moment bij het vastdoen van de stoelriem. Je raadt het vast al! Vorig jaar was ik allang blij dat ik een stuk over hield en niet meer om een extra riem hoefde te vragen, zoals het jaar ervoor. Maar deze keer was het helemaal bizar, wat een eind hield ik over zeg!!!! 😮 🙂
Tijdens de vlucht zaten Lars en ik jammer genoeg niet naast elkaar. We hadden namelijk stoelen aangewezen gekregen achter elkaar. Gelukkig had ik een heel leuk ouder echtpaar naast me, waar ik (volgens Lars 😉 ) de volledige 3,5 uur mee heb zitten kletsen. Ja, laat dat maar aan mij over! Ik praat wel hoor! 😉 Lars daar in tegen had toch een stel zuurpruimen naast zich! Die hebben de hele reis geen woord met hem gewisseld! Hij heeft het af en toe nog voorzichtig geprobeerd, maar er kwam geen zinnig woord uit! Echt sneu voor hem! Gelukkig had hij aan de spelletjes op de Ipad en de dopjes op zijn oren genoeg afleiding. 🙂
Na een fijne en rustige vlucht kwamen we omstreeks 18.00uur Turkse tijd (het is daar 1 uur later) aan op de luchthaven van Bodrum. De visum controle verliep vlot en ook de koffers hadden we al snel weer in ons bezit. Rond 18.30uur vertrokken we met de bus naar het hotel. We waren het 3e hotel op de rol. Na ongeveer 50 minuten kwamen we aan bij het door ons zo geliefde Voyage Torba! Het voelde als thuiskomen! 🙂
Nadat we hadden ingecheckt en de bellboy de koffers naar de kamer had gebracht, begaven we ons gelijk naar het restaurant, vliegen maakt nu eenmaal hongerig! 😉
Het was weer als vanouds; veel en lekker! 🙂
Na nog wat oude bekenden van het personeel gedag te hebben gezegd en geproost te hebben in de club, besloten we naar bed te gaan, zodat we vanaf de dag erna fris en uitgerust vakantie konden gaan vieren!
De volgende dag was het wat bewolkt en heeft het ’s middags wat geregend. We besloten na een goed ontbijt, het resort te gaan verkennen, misschien waren er nog wel dingen veranderd! En dat was zo! Er was echt een hele gave strandbar opgetrokken vlakbij de zee! Met hele gave lounchbanken en andere relaxte zitjes. Het zag er echt vet gaaf uit! We besloten er maar gelijk wat te drinken. 🙂
Verder was er wat aankleding en interieur gewijzigd, maar geen opvallend grote dingen.
Na een heerlijke stranddag op vrijdag, besloten we zaterdag naar de markt in Turgutreis te gaan. Vorig jaar waren we hier ook naartoe geweest en dat was erg goed bevallen. 🙂 We pakten de dolmus (plaatselijke openbaar vervoer) naar Bodrum en stapten vandaar over op de dolmus naar Turgutreis. Na een stukje textielmarkt kwamen we aan bij de groente en kruidenmarkt. Ik haalde er mijn hart op en kocht er heerlijke kruiden, zodat ik thuis de smaak van de vakantie nog eens op tafel kon toveren! 🙂
Na een aantal uren op de markt te hebben rondgelopen, gingen we terug naar het resort. Hier dronken we nog wat bij het strand en maakte we een aantal mooie foto’s. 🙂
Zondag was een bijzondere dag, want naast het feit dat ik maarliefst 30 kaarsjes uit mocht blazen, waren we ook nog eens 2 jaar verloofd!
En omdat het “mijn dag” was, mocht ik kiezen wat we gingen doen! Het was een schitterend zonnige dag, dus we lagen al vroeg op de steiger van de adults beach! Hier mogen alleen mensen van 16 jaar en ouder komen, het is er dus echt heerlijk rustig. Je kunt er echt op en top ontspannen! 🙂
We lagen op 2 dikke matrassen direct aan de waterkant met een groot kussen in onze rug. Het uitzicht was adembenemend!
Voor de gelegenheid had ik m’n telefoon meegenomen naar het strand. Normaal lag deze in de kluis tot het avondeten, maar nu was ik toch wel erg nieuwsgierig naar alle dubbele felicitaties! 🙂
We beleefden een geweldige dag aan het strand met lekkere drankjes, een heerlijke lunch en af en toe een verfrissende duik.
Bij terugkomst op de kamer aan het einde van de middag, vielen alle Eurostukken op hun plek! Lars bleef namelijk die ochtend toen hij zijn waterschoenen ging halen, die hij “per ongeluk” was vergeten, wel erg lang weg! Volgens hem was hij namelijk iemand van de Spa tegengekomen, die hem wel erg lang aan de praat hield en snapten ze bij de koffiebar de term “koffie to go” niet. Nou, die man moet hij nu nog tegenkomen en de gevraagde koffie en thee in de kartonnen bekers had hij ook binnen mum van tijd in zijn handen! Hij had namelijk in die tijd heel onze kamer versierd! Wat was ik verrast! Werkelijk waar overal waar ik keek doemde het getal 30 op! Echt super lief van hem!
Als klap op de vuurpeil mocht ik ook nog een button op, die zowat heel mijn bovenlichaam in beslag nam en ook nog is lampjes had. De lampjes gingen ’s avonds aan in de club. Ik voelde me een redelijke kermisattractie met al die knipperende lampjes. Een bezienswaardigheid was ik zeker! 😉
Omdat het zo’n feestelijke dag betrof, besloten we ’s avonds heerlijk á la carte te eten in het Italiaanse restaurant. We genoten van het uitzicht over zee, het heerlijke eten en elkaar!
Na het eten brak het tijdstip aan waarop ik precies 2 jaar geleden ten huwelijk was gevraagd. We besloten naar dezelfde plek te gaan en vergelijkbare foto’s te maken. Want alhoewel de herinnering nooit uit mijn geheugen zal gaan, doen de foto’s me soms best pijn. Ik zat immers in niet zo’n al te beste periode in mijn leven en wat zag ik er anders uit! 😮
Op maandag gingen we naar het centrum van Bodrum. We winkelden wat, bezochten de haven en struinden door de oude smalle straatjes. 2 jaar geleden hadden we daar heerlijk geluncht bij een restaurantje ergens midden in de stad. We besloten te gaan zoeken en wonderbaarlijk vonden we het nog ook! En nog beter, de eerder genuttigde mixed grill, stond nog steeds op de kaart! 🙂
We aten er heerlijk. Echter tijdens het eten gebeurde er iets wat je niet wenst op vakantie. Het begon te regenen! En niet zo’n klein beetje ook, het was een ware wolkbreuk! 😮 En omdat mijn wangen, zelfs nu ze een tikje verbrand waren, alweer zichtbaar blauw kleurden door de kou die de regen met zich mee bracht, kreeg ik een dekentje… 😉
Teruggekomen op het resort, zagen we dat het ook daar flink had geregend. We zaten namelijk al helemaal te fantaseren dat wij zouden zeggen; “wat een wolkbreuk vanmiddag hé?”, dat er dan geantwoord zou worden; “Nou, we hebben hier geen druppel gezien!”. Maar dat was gelukkig niet zo! 😉
Dinsdag beleefden we nog een heerlijke stranddag. Echter toen we daarnaar toe liepen, moest ik zowat beademd worden! Ik zag namelijk een bord met daarop: Kangoo jump 16.00uur. Ik werd gek! Dit leek mij eerder in de week al heel erg leuk, maar toen waren we te laat en kon ik niet meer mee doen! Toen ik later aan de instructeur vroeg wanneer het weer gegeven zou worden antwoordde hij met “next week”, waardoor ik ervan uitging, dat wij dan dus alweer in Nederland zouden zijn…
Maar ik had geluk! Want 1 dag voor onze terug vlucht, kon ik alsnog mee doen! Lars bestelde volgens zeggen alvast een ambulance, maar ik zag het zeer rooskleurig in! Dit werd gaaf!
Voor de mensen die geen idee hebben waar ik het over heb, zou ik het even uitleggen. Kangoo jumps zijn springschoenen. Bij kangoo jump is het de bedoeling dat je gaat sporten op die schoenen. Je gaat dus allerlei oefeningen doen met veren onder je voeten!
Het was echt super vet, maar heel erg zwaar! Ik kon echt merken dat ik ruim 4 maanden niet gesport had! Wonder boven wonder leverde het me geen buikpijn op! 🙂 Benieuwd hoe ik er kangoo jumpend uitzie? Bekijk dan snel het onderstaande filmpje!
Op woensdag vlogen we na een heerlijke ochtend aan het zwembad en een strenge doch rechtvaardige controle op de luchthaven van Bodrum, terug naar Nederland.
Nadat de stewards en de stewardessen gek waren geworden van al het gevraag, werden we zelfs af en toe door de gezagvoerder op de hoogte gehouden over de stand van de Europa League finale tussen Ajax en Manchester United! Helaas werden we niet altijd goed geïnformeerd, want in plaats van de 1-2 stand die het een kwartier voor rust zou staan, kwamen we er op Nederlandse bodem toch echt achter, dat het met nog 5 minuten te spelen 0-2 stond….
Een half uur eerder dan verwacht landde we na een prachtig uitzicht, door de ondergaande zon, op Schiphol. Na een kleine wandeling over de luchthaven, strandde we in een immense rij bij de paspoortcontrole! Doordat wij een Nederlands paspoort hebben, konden we gelukkig plaats nemen in de rij met de zelfscanner, dus al met al waren we er nog snel doorheen. 🙂
Toen we eenmaal bij de kofferband aankwamen, maakten onze koffers al rondjes op de band. We pakten ze snel, deden nog even een plasje en staken daarna over naar de parkeergarage van de valet parking, waar de auto al op ons stond te wachten.
Na een rustig autoritje van een klein uurtje kwamen we net na middernacht thuis aan. Een stapel kaarten, een mooie bos bloemen en lief plantenstukje wachtten ons op.
Ik bekeek de kaarten, voelde me weer jarig, bedankte de familie en schoonfamilie voor de mooie bloemen en plant en liet gelijk weten dat we veilig thuis waren gekomen. Na ongeveer een half uurtje besloten we naar bed te gaan en te dromen over een fantastische vakantie! ♥
wat ik zie is dat jullie heerlijk genoten hebben sam,zeer verdient meis daar waren jullie echt aan toe.xxx