Er is 1 ding waar ik letterlijk fan van ben en waar ik alles voor over heb; FC Dordrecht! Vandaag is deze voetbalclub het onderwerp in mijn wekelijkse rubriek! Benieuwd hoever mijn liefde voor deze club reikt? Lees dan snel verder!
Ik schreef al eens eerder een artikel over deze “liefde”, wil je dit nog eens terug lezen of heb je het destijds gemist? Klik dan hier.
Het is algemeen bekend, ik steek het dan ook niet onder stoelen of banken, ik ben fan van FC Dordrecht! En ook niet een beetje fan, maar echt doorgewinterd! En waar het, als het wat minder gaat erg rustig is op de tribunes, is er 1 stoeltje (bijna) altijd gevuld. Ook bij -10, gewapend met handenwarmers, een kussentje om op te zitten en een plaid voor over mijn benen. De “jongens” hebben ons nu eenmaal nodig. Ook om uit een dal te komen als de resultaten de wensen over laten, ook bij slecht weer of een tegenstander, waarbij je bij voorbaat al weet dat het 0-8 wordt, ook dan ben ik er om mijn cluppie te steunen. Ik heb dan ook een gruwelijke hekel aan mooi weer, of nog erger, successupporters! Het aloude spreekwoord; “Als je wint, heb je vrienden”, is daarop dan ook erg van toepassing. Het jaar van en naar de eredivisie puilde de tribunes uit en stonden er continue lange rijen bij de drankenkiosk en toiletten. Nu kun je bij wijze van spreken een bom af laten gaan en zullen er weinig slachtoffers zijn. Natuurlijk kun je het ook van de positieve kant zien, de mensen die er nu zitten zijn echte supporters en hebben alles voor deze club over. Het schept een band. 🙂
Wij, in dit geval Lars en mijn zus, met wie ik steevast elke thuiswedstrijd en een enkele uitwedstrijd per seizoen bezoek, hebben inmiddels een aantal echte FC Dordrecht vrienden. Het groepje, wat bestaat uit zo’n 15 personen wat altijd voor en naast ons op de tribune zit voelt dan ook bijna als familie. ♥ Het wordt dan ook gelijk opgemerkt als er iemand uit de “familie” mist en nagevraagd of iemand weet wat er met de thuisblijver aan de hand is.
Dit seizoen is op zijn zachts gezegd vreemd te noemen. Met in de eerste seizoenshelft erge wispelturige en toch ook wel tegenvallende resultaten en een team dat niet de kans kreeg om een team te worden. Op Facebook, Instagram en Twitter speelden we allemaal voor coach, in de hoop dat onze echte coach wat meer “ballen zou tonen” in het nemen van belangrijke beslissingen. Nee, met het iedere 2 weken opstellen van een andere keeper schep je geen vertrouwen. Niet bij de supporters, maar ook zeker niet bij de desbetreffende persoon die de ballen uit het doel moet zien te houden. Ook op de rest van het veld hing het team als los zand aan elkaar. Er werd gewisseld met spitsen, verdedigers en middenvelders alsof het een kwestie was van een product wat in de aanbieding is bij de supermarkt.
Je weet dat je bij een club als FC Dordrecht te ver gaat met je beleid als de supporters gaan klagen. Die zijn immers wel wat gewend en niet zo verwend als de gemiddelde Ajax- of PSV supporter.
Of de visie van onze niet meer zo geliefde coach in de winterstop ook echt veranderd is of dat het komt door de invloed van een aantal nieuw gehaalde spelers weet ik niet, maar dat het lek boven is lijkt me inmiddels wel duidelijk! Met 3 gewonnen wedstrijden, 9 voor en maarliefst 0 tegendoelpunten en daardoor een plek helemaal bovenaan de ranglijst voor de derde periode, heeft het terechte klagen van ons als supporters zeker zijn vruchten afgeworpen! Natuurlijk weet je nooit of het daar aan gelegen heeft, maar als fan in hart en nieren hoop je natuurlijk altijd dat je mening er toe doet bij de technische staf! 😉
In het eerdere artikel, wat je via de link bovenin dit artikel nog eens terug kan lezen, beschrijf ik erg gedetailleerd welke invloed deze club op me had toen ik het geestelijk behoorlijk moeilijk had. Er waren in die tijd dan ook maar weinig strohalmen, 1 daarvan was met stip FC Dordrecht. Na een wedstrijd keek ik alweer uit naar de volgende die ik op mijn laptop met haperende wifi en de fox sports verbinding van thuis gade sloeg. En die ene keer dat ik tijdens mijn opname mee mocht naar het stadion en er daar na een hele lange verliesreeks eindelijk weer eens werd gewonnen, kreeg ik een extra stimulans om te vechten. Dit was zo mooi, ik had me in tijden dan ook niet zo sterk gevoeld! Dat is dan ook het moment dat je het geen hobby, maar een echte liefde mag noemen! ♥
Je ben ook een echte fan he alle wedstrijden kijken met je trouwjurk aan foto,s maken op de stip hoe cool is dat .
Dat doen alleen echte fan,s en daarbij je houd van voetbal hoop dat ze een super seizoen hebben .
Zeker weten Annie! ?⚽️ Dank je wel! ?