Van 17 t/m 19 januari vierden we met het hele gezin het 40-jarig huwelijk van mijn ouders in Preston Palace! Benieuwd naar al onze belevenissen in dit geweldige all-in hotel? Lees dan snel verder!
Ik begin maar gelijk met de eindconclusie, het was in 1 woord GEWELDIG! We hebben echt 3 super dagen gehad, waar we lang op kunnen teren allemaal! 🙂
Eerst even wat uitleg, aangezien er vast ook wat lezers zijn die mijn ouders persoonlijk kennen en dus weten dat zij op 11 november vorig jaar al 40 jaar getrouwd waren. Waarom gingen wij dan nu pas een paar dagen weg? Nou dat zit zo… 2017 was een leuk maar super druk en ook vrij kostbaar jaar. Ik werd 30, mijn vader werd 60, Lars en ik trouwden en gingen vervolgens op huwelijksreis. Toen wij daarvan terug kwamen duurde het nog maar 2 weken voordat het de trouwdag van mijn ouders was. En aangezien mijn ouders het gewend zijn om eind november 8 dagen naar de Egyptische zon te gaan, kwam het uitje i.v.m. hun 40-jarig huwelijk dus wat in de knel. Allemaal luxe problemen natuurlijk, maar wat is er leuker dan in zo’n saaie en kille maand als januari dan nog wat tegoed te hebben? We keken er in ieder geval met veel plezier naar uit! 🙂
Na een rit op een weg die steeds witter werd, kwamen we op 17 januari rond 15.00uur in Almelo aan. Ook op de parkeerplaats was het 1 natte glibber bende. We waggelden dus rustig richting ingang, checkten in en brachten de bagage naar de kamers. Hierna besloten we gelijk op verkenningstocht te gaan. Voor Lars was het de aller eerste keer in Preston Palace, maar ook mijn ouders, zus en ik keken ons ogen uit, want wat was er een hoop veranderd in een kleine 10 jaar! 😮
Zo was de koffiecorner flink gemoderniseerd qua inrichting, maar ook qua faciliteiten. De koffiekannen waren ingewisseld voor luxe automaten met verschillende koffiespecialiteiten en de plakjes cake waren er nog, maar dan nu uitgereid met een koelvitrine vol met gebak en soezen inclusief bussen slagroom! Ik denk dat ik in die 3 dagen van alle soorten gebak wel een punt geproefd hebt, je doet er natuurlijk alles aan om een goed en objectief beeld te krijgen over de kwaliteit! 😉
Het restaurant is ook flink aangepakt. Wederom moest ook hier niet alleen het uiterlijk eraan geloven, ook de kwaliteit van het eten en de diversiteit is er stukken op vooruit gegaan! De laatste ervaring met het eten dateert van ongeveer 8 jaar geleden door mijn zus en die was er toen niet erg over te spreken. Ook voor haar was dit daarom een welkome verrassing! We keken onze ogen uit en besloten bij ieder buffet, wat geen dag hetzelfde was, eerst maar iedere keer een rondje te doen, voordat we begonnen met opscheppen. Het probleem van het gezin van der Hoek is alleen wel dat wij niet van die hele moeilijk eters zijn en heel veel lekker vinden, wat resulteerde in afgeladen borden en meerdere rondes, want ja, die objectieve recensie hè?! 😉
Buiten het feit dat alle maaltijden super geregeld waren, stak de lunch er echt met kop en schouders boven uit. Of je nu gewoon brood met beleg wilde, een koude salade met kip of vis en groenten, of trek had in een vette hap, werkelijk alles was voorhanden en continue voorradig! Nee, we kwamen echt niets tekort! 😉
Buiten het feit dat je werkelijk waar heel de dag door kunt eten en drinken, hoef je ook echt niet stil te zitten! Wij hebben op onze beurt kennis gemaakt met de midgetgolfbaan, het zwembad, de lucht sjoelbakken, de spelletjes uitleen en de indoor kermis.
De midgetgolfbaan is leuk, uitgebreid en veelzijdig. We hebben erg gelachen, omdat sommige banen en sommige personen echt geen goede combi zijn, lees: ik en een vijvertje direct achter de baan…
Alle banen waren voorzien van een boerderij thema, inclusief geiten, paarden, balen stro en eieren waar je opeens over struikelde. Het heeft ons echt wel een paar uurtjes vertier opgeleverd en gaf ons daardoor ook de kans om de kaken even stil te zetten! 😉
Het zwembad is fantastisch en heeft dan ook niet voor niets al meerdere keren een prijs gewonnen. Voor avontuur en opwinding hoef je niet te gaan, wel voor pure ontspanning. Want naast een stroomversnelling en een bak piranha’s midden in het water is er niets spannends aan. Maar wat een pure weelde zeg! Bubbelbanken en kreekjes tot en met, een sauna, een solarium, verlichting van de sterrenhemel boven je, een heerlijke temperatuur en af en toe een verkoelende regenbui vanuit het plafond. Het was heerlijk! We kwamen er dan ook helemaal zen uit met z’n vijfjes! Nog even voor de duidelijkheid, ook hier kun je eten… Wel gezond overigens, namelijk vers fruit en waterijs, maar ook hier hoef je dus geen honger te lijden! 😉
De lucht sjoelbakken zijn een oude bekende! Die stonden er al toen ik met mijn ouders en vrienden een jaar of 12 geleden naar Preston Palace ging. Het zijn lange banen, waar een voortdurende luchtstroom langs gaat, waar je met plastic schijfjes overheen “sjoelt” en probeert zoveel mogelijk punten te halen. De moeilijkheid is alleen dat je maarliefst 50 bonuspunten krijg als je 1x alles raakt en vervolgens 2x alles raakt, enzovoort. Daarvoor moet je dus 1x het 1 punt, 1x het 2 punten, 1x het 3 punten en 1x het 4 punten vlak raken. Het mag in een andere volgorde maar je mag niet eerst 2x het 1 punten vlak hebben aangeraakt en vervolgens de rest 1x, dan gaat het hele feest niet door. Het is dus echt een super behendig spelletje en je moet echt even de slag te pakken krijgen. Aangezien er 3 banen staan, hoefden we amper op elkaar te wachten en konden we naar hartenlust elkaars topscore proberen te verbeteren! 🙂
Ik had nog nooit in mijn leven zoveel spellen gezien als er in Preston Palace staan, zelfs een doorsnee speelgoedwinkel is er jaloers op! 😮
Op de 2e dag, toen we weer eens van een lekker gebakje genoten, stelde mijn zus voor om bij de super grote spel uitleen een spelletje te gaan halen. Mijn moeder en ik stemden direct voor en kozen voor Rummikub. Mijn vader en Lars bekeken ondertussen driftig alle filmpjes die op Facebook voorbijkwamen over de storm. Jep, dit was de dag van code rood, met de over de straat vliegende mensen en door de lucht gaande dixi’s. Wij kregen er behalve een waarschuwing over de intercom, waarbij we gesommeerd werden binnen te blijven, niets van mee. Na deze waarschuwing kregen we het overigens wel wat benauwd. Er werd dus driftig contact opgenomen met het thuisfront in Dordrecht en Hendrik ido Ambacht, door wie we al snel gerustgesteld werden. 🙂
Het Rummikubben was erg gezellig, het is me zelfs gelukt om mijn zus, de kampioen der kampioenen, te verslaan! 😉
En dan is het nu de beurt aan de indoor kermis! Al zou Preston Palace alleen uit deze kermis bestaan, dan nog zou ik het helemaal best vinden! Het was er geweldig! En volgens mijn moeder hebben we alleen daar de kosten voor ons verblijf er al uitgehaald! 😉 Je vindt er talloze spelletjes, zoals de schiettent, gokkasten, de kop van jut en de kamelenrace. Ook staan er gigantisch veel attracties, van in de rondte draaiende theekopjes tot de duizelingwekkende Disko. Ook was op deze plek weer van alles te eten en te drinken. Zo kon je onder andere zelf soft ijsjes tappen! Ik heb er heel wat geproeft, voor een zo objectief mogelijk oordeel en ze zijn meer dan goed bevonden! 😉
Dit alles kon mij, Lars, mijn zus en mijn vader echter weinig schelen. Wij waren namelijk maar op 1 plek te vinden, bij de botsauto’s! Op een eigen verdieping die in zijn geheel bestond uit deze baan, hadden wij de tijd van ons leven! Op een doorsnee kermis gaan wij niet zo snel in de botsauto’s, dan wordt er namelijk meer geshowd en uitgedaagd dan dat het leuk is. Maar hier was het echt fantastisch! Met 2 avonden op rij bijna enkel volwassenen en “het foute uur” dat door de speakers schalde, hadden wij hier de ultieme “nooit meer naar huis” beleving! Extra leuk was het feit dat op ieder wagentje achterop een nummer stond, dat ik vervolgens tegen mijn zus zo’n nummer noemde en dat we dat karretje met gewillig slachtoffer dan in de “sandwich” namen! Lol gegarandeerd! 😀 Een wat minder moment voor mij vond plaats, toen we iets te enthousiast wat vroeger op de avond al plaats namen in de karretjes en er een hele bende jochies van een jaar of 12 inzat. Al snel had ik door dat ze het op mij gemunt hadden en toen 1 van de ventjes naar me toe kwam om me even “in te fluisteren” dat ze allemaal op mij waren en ik hun target was, wist ik het helemaal zeker! Gelukkig was het snel kinderbedtijd en werden de ukkies opgehaald door pappie en mammie en hadden de volwassenen het weer voor het zeggen! Volgens mijn moeders ruwe schatting hebben we zeker 80 ritjes gemaakt, het was dan ook niet gek dat we de laatste ochtend amper ons bed uit konden van de spierpijn… 😉
Speciale aandacht verdiend onze laatste avond! Wij gingen toen namelijk na al het botsen richting de Preston hal, een grote feestzaal, waar iedere avond een artiest optrad. En waar je het in weekend getrakteerd wordt op Jannes, Andre Hazes of Jeroen van der Boom, moesten wij het doen met zanger Terry. Laat ik voorop stellen dat ik me zo subtiel mogelijk uitdruk, maar de zangkwaliteiten van Terry waren nou niet echt om over naar huis te schrijven. Dat in combinatie met een jolige stemming door het foute uur in combinatie met sandwich botsen, maakte dat het er aan ons tafeltje redelijk lacherig vanaf ging. Wij hadden het dus wel naar ons zin, dronken nog een drankje en zongen net hard genoeg om boven de zang van ons grote vriend uit te komen. Om 01.00uur zat het er helaas op, met pijn in ons hart zongen we Terry dan ook liefkozend toe. Maar zelfs ons “we want more” hielp niet, er kwam helaas geen toegift! 😉
Er stond ondertussen al even een beveiliger, die als 2 druppels water leek op bekende voetballer Jan van Halst, in de gaten te houden of iedereen netjes de hal verliet. Wij hadden de eer om deze als laatste te verlaten, aangezien we allemaal nog een redelijk vol glas hadden toen Terry de laatste noot “zong”. In uiterst jolige stemming besloten we uiteindelijk toch maar ons bedje op te zoeken. En even voor de duidelijkheid, alleen Lars en mijn vader hadden in die desbetreffende hal beiden 2 drankjes op met alcohol. Maar aangezien mijn moeder het in gewone toestand al moeilijk vindt om een paar treetjes af te lopen, snap ik best dat beveiliger Jan haar aansprak, nu ze dubbel liggend van het lachen amper van het trapje af kwam. Op Jan zijn; “Gaat alles goed met u mevrouw?” antwoordde mijn moeder heel beleefd; “Ja hoor, ik zit heel de avond al aan de spa rood!”. Toen Jan daar een droge; “Weet u het zeker?” op antwoordde, was het hek van de dam en kwamen we echt niet meer bij! Vooral toen we er achter kwamen dat hij ons tot de liften volgde hielden we het niet meer! Dat arme mens dat heel de avond op spa rood teerde, werd gewoon aangezien voor dronkenlap! 😉
Het waren echt drie geweldige en onvergetelijke dagen! Ik kan het dan ook iedereen aanraden! Mijn moeder kwam met het briljante idee om een potje te maken en daar iedere maand wat in te sparen, zodat we volgend jaar weer met z’n vijfjes kunnen. Jullie zullen begrijpen dat wij dit idee niet afkeurden! 😀
Zo te lezen hebben jullie genoten nog van harte gefeliciteerd met het 40 jarig huwelijk van je ouders en ik ga zeker een keer naar Preston Palece alleen al voor het lekkere eten .
Je zou er niets tekort komen Annie! ?
Dank je wel! Ik zal de felicitaties overbrengen! ?